- şekâvet
- (A.)[ توﺎﻘﺵ ]haydutluk.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
şekavet — is., esk., Ar. şeḳāvet Haydutluk, soygunculuk Herkesin ortasında yapılan bu şekavete neden kimse karışmıyor? H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞEKAVET — Her çeşit kötülük içinde olmak. Belâ ve zillete düşmek. Sıkıntıda kalmak. * Haydutluk, eşkiyalık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EHL-İ ŞEKAVET — İslâmiyetin müsâade etmediği çeşitli rezâlet işleyen bedbaht … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kemlik — şekavet, bedkyarlık, azlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞAKİ — (Şekavet. den) Haydut. Yol kesen. Haylaz. * Her çeşit günahı işleyebilen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
haydutluk — is., ğu Haydut olma durumu veya haydutça iş, şakilik, şekavet Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller haydutluk etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
soygunculuk — is., ğu Soygun yapma, haydutluk, şekavet Belki de büsbütün başka bir şey; bir soygunculuk mu yoksa? R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
azğıç — azlık, şekavet, tarik i sevabdan udul etmeklik; bir nevi sarmaşık nebat … Çağatay Osmanlı Sözlük
azmak — başdan çıkmak, yoldan şaşmak, isyan i şekavet etmek, gümrah olmak, tahit ve lager olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
AHLÂK-I HASENE — Yüksek ahlâkı en parlak ve ulvi bir şekil ve ruhta gösteren ve bilfiil yaşayan Peygamberimizin (A.S.M.) ve O nun yolunda gidenlerin ahlâkı.(Diyorsun ki: Teklif, saadet içindir. Halbuki ekser i nâsın şekâvetine sebeb, tekliftir. Teklif olmasaydı,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük